13. TANG- OF VACUÜMVERLOSSING

Tijdens de geboorte kan een baby in een benarde positie vast komen te zitten in het vinden van zijn weg naar buiten. Wanneer deze baby om wat voor een reden dan ook geen vooruitgang meer ervaart om zijn weg naar buiten te vinden, kan dat ervoor zorgen dat er hulp van buitenaf nodig is.

Als een baby vast komt te zitten kan het ook zo zijn dat de navelstreng klem komt te zitten, waardoor de baby in zogenaamde foetale nood raakt. Dit wil zeggen dat hij spoedig geboren moet worden om zijn hersenen voldoende zuurstof te blijven geven.
Aan het patroon van de hartslag van de baby kunnen artsen op monitoren zien dat de harttonen van de baby achteruit gaan en moeizaam herstellen. Afwachten is dan geen optie meer, er moet gehandeld worden. De baby moet snel geboren worden, waardoor medisch ingrijpen op dat moment dan ook nodig is.

Een tang- of vacuümverlossing is dan vaak een voor de hand liggende methode. Bij een vacuümverlossing wordt er een cup op het hoofd van de baby geplaatst. En met een ketting die daaraan bevestigd zit wordt de baby naar buiten getrokken.

Bij een tangverlossing worden twee metalen lepels om het hoofdje van de baby geklemd en in elkaar geklikt. Door middel van draaien en trekken wordt de baby vervolgens door het bekken getrokken.

Voor een baby is het van groot belang dat hij ongestoord, op zijn eigen kracht en in zijn eigen tempo zijn weg naar buiten kan gaan. Als je daarin vastloopt, kan dat gevoelens oproepen van tegengehouden worden, van desoriëntatie, van verlies aan controle over je eigen proces, en verlies aan eigen kracht.

Vastzitten in het geboortekanaal genereert veel angst. Het geeft de baby het gevoel de verbinding met zijn moeder te verliezen. En voelt zich hierdoor in de steek gelaten of aan zijn lot overgelaten. Deze kernangsten blijven later in het leven een rol spelen.

Je herkent jezelf daarom wellicht in;
– Claustrofobie (= angst voor kleine ruimtes)
– Je opgesloten voelen in situaties,
– Niet tegen blokkades kunnen,
– Niet in files kunnen rijden,
– Geen uitweg zien in relationele situaties.

Het plaatsen van de tang of vacuüm was zeer pijnlijk voor je. Misschien heb je wel eens een hoofdje gezien van een baby die met behulp van een vacuümpop of tang is gehaald?.. Dan weet je dat dat er best heftig uit ziet met flink bloeduitstortingen of zelfs wondjes. Het kan door jou als zeer verwarrend zijn ervaren dat je ouders zo blij waren (dat je er was), terwijl jij
zoveel pijn had. Deze emoties komen natuurlijk niet overeen. Dit is iets wat je later in je leven wellicht ook herkent.

Dat er met een vacuümpomp of tang werd ingegrepen kun je ook als een bevrijding hebben ervaren, omdat je zelf immers niet meer verder kwam. Desondanks blijft het belangrijk om te beseffen hoe overweldigend en pijnlijk het gebruik van de vacuümpomp of tang was op jouw hoofdje.

De tang- of vacuümverlossing werd niet zomaar ingezet. Je was in nood en had hulp nodig. Aangenomen kan worden dat jouw geboorte een flinke beproeving was, waar voorafgaand aan de medische interventie al veel spanning, angst en stress was. Bij jou, maar ook bij moeder, vader en alle andere aanwezigen. 
Als jij op één van deze manieren geboren bent had je een lange weg afgelegd door het bekken heen en kwam je ineens vast te zitten. Je wist niet meer hoe je verder moest komen en je voelde dat er steeds minder zuurstof bij je aankwam.

Het plaatsen van de tang of vacuüm was zeer pijnlijk voor je. (misschien heb je wel eens een hoofdje gezien van een baby die met behulp van een vacuümpop of tang is gehaald?.. Dan weet je dat dat er best heftig uit ziet met flink bloeduitstortingen of zelfs wondjes) Je kan deze interventie ook als een bevrijding hebben ervaren, omdat je zelf immers niet meer verder kwam. Desondanks blijft het belangrijk om te beseffen hoe overweldigend en pijnlijk het gebruik van de vacuümpomp of tang was op jouw hoofdje. 

De tang- of vacuümverlossing daarnaast werd niet zomaar ingezet. Je was in nood en had hulp nodig. Aangenomen kan worden dat jouw geboorte een flinke beproeving was, waar voorafgaand aan de medische interventie al veel spanning, angst en stress was. Bij jou, maar ook bij moeder, vader en alle andere aanwezigen. Op het moment van de ingreep was het voor je moeder bijna onmogelijk om in haar bevallingstrance te blijven. Ze verloor op dat moment de verbinding met haar eigen lichaam, en dus met zichzelf. Het verliezen van de verbinding met je moeder heeft voor jou als levensbedreigend gevoeld. Hierdoor kan angst je leven gaan domineren, vooral angst voor eenzaamheid en de dood.

De universele wens van iedere baby is om zijn geboorte zelf te initiëren en af te ronden. Die wens had jij dus ook. De wil en imprint om je geboorte zelf af te ronden blijft in jou aanwezig. Je zult in de jaren dat je opgroeide de ambivalentie van het geholpen worden herkennen. Enerzijds heb je de overtuiging dat er hulp van buitenaf nodig is om iets te voltooien en anderzijds wil je het heel graag zelf doen. Voel je de tegenstrijdigheid hierin?  

Daarnaast heeft het verwarrend gevoeld op het moment dat jij geboren was. Iedereen om je heen was blij, maar jij had pijn! Deze emoties komen natuurlijk niet overeen. Dit is iets wat je later in je leven wellicht ook herkent.

Wanneer jij met een tang- of vacuümverlossing ter wereld kwam herken je jezelf er wellicht in dat;
– Je last hebt van migraine, 
– Je regelmatig hoofd-, schouder- of nekpijn hebt,
– Je moeite hebt om je eigen schoonheid te zien (omdat mensen van je schrokken toen je net geboren was),
– Je moeite had met drinken d.m.v. borstvoeding (door scheefstand van je hoofdje),
– Je het leven als een strijd kunt ervaren, 
– Je hulp nodig hebt, maar weerstand voelt als het gegeven wordt.
– Je ergens voor wilt gaan, maar dan vast komt te zitten of tegengehouden wordt,
– Je wantrouwen voelt naar mensen met macht, 
– Je merkt dat je eigen kracht afneemt naarmate het einde in zicht komt, 
– Je met de angst leeft dat iets dat plezierig is in iets onaangenaams verandert,
– Je geen menselijk contact wilt uit angst dat aanraking pijn veroorzaakt, 
– Je vaak iemand anders nodig hebt om uit een situatie gered te worden, 
– Je druk op je hoofd als agressie ervaart, 
– Je het gevoel hebt dat agressie nodig is om te overleven, 
– Je jezelf niet vertrouwt als je onder druk staat, 
– Je vaak vastloopt, maar achterdochtig bent naar geboden hulp,
– Je je vaak onder druk gezet voelt,
– Je een hekel hebt aan autoriteiten.

Als jij bent geboren d.m.v. een tang- of vacuümverlossing dan heb jij het diepste verlangen om zelfstandig iets af te ronden. Je wilt daarbij het vertrouwen en de support krijgen van je omgeving. Je wilt op je intuïtie en onderbuikgevoel kunnen vertrouwen en het wil het gevoel hebben ‘baan’ te hebben.

De volgende affirmaties kunnen je helpen.

1. Ik weet exact hoe ik iets moet voltooien.
2. Ik heb het volste vertrouwen in mezelf en kan bereiken wat ik wil.
3. Ik rond dingen gemakkelijk af en geniet hiervan.
4. Ik hoef niet langer obstakels te creëren, om een overwinning te ervaren.
5. Ik hoef niet langer weerstand te ervaren, om iets te bereiken.
6. Ik voel me volledig gesteund, wanneer ik mijn eigen keuze maak.
7. Ik kies mijn eigen weg en ik sta open voor hulp van anderen.
8. Wanneer ik hulp krijg, ervaar ik vooruitgang in wat ik doe.
9. Ik voel dat mensen die mij willen helpen, het mij gemakkelijker willen maken.
10. Hoe meer ik ontspan en het rustiger aan doe, hoe meer ik hulp als ondersteunend
ervaar.
11. Ik verzet mij niet langer wanneer ik hulp krijg.
12. Ik vind het fijn wanneer anderen iets voor mij doen of regelen.
13. Ik maak het mijzelf gemakkelijk en kan daarvan genieten.
14. Ik kan blind op mijn intuïtie vertrouwen.
15. Ik vertrouw erop dat ik de juiste keuzes maak.
16. Ik kan dingen zelfstandig afronden.
Leestip: Birthmask van Karlton Terry