Er zijn meerdere omstandigheden, die dezelfde imprint geven. Er worden hier dus ook omstandigheden genoemd die niet op jou van toepassing zijn geweest, maar het gaat om de gemeenschappelijke imprint die is ontstaan.
Een alleengeboren tweeling is een persoon die in de baarmoeder samen met een tweelingbroertje of -zusje heeft gezeten, maar die tweelinghelft heeft het tijdens de zwangerschap niet gered.
Dat kan al vroeg in de zwangerschap zijn geweest, waardoor hier nooit aandacht aan is besteed. Het is lang niet altijd te achterhalen wanneer een tweelingzwangerschap niet heeft doorgezet en er maar één baby is overgebleven.
Ook al is er in veel gevallen dus geen fysiek bewijs dat er een tweede vruchtje is geweest, ervaren veel personen het gemis tot in hun tenen. Op celniveau ligt dit immense gemis van het tweeling-verlies namelijk stevig in hen verankerd, waardoor de gevolgen nog dagelijks voelbaar zijn. Onderzoek wijst dan ook uit dat alleengeboren tweelingen vaak te maken hebben met specifieke uitdagingen en moeilijkheden in hun leven.
Een belangrijk psychologisch fenomeen is dat de alleengeboren tweeling zich onbewust verbonden voelt met de tweelinghelft die in de baarmoeder is overleden. Dit kan leiden tot gevoelens van eenzaamheid, isolatie, verlatenheid en een diep verlangen naar verbondenheid met anderen.
Dat is een enorm verlies wat je altijd met je mee zal dragen. Om jezelf te beschermen om deze pijn nooit meer te hoeven voelen, heb je je hart gesloten. Uit angst om iemand te verliezen durf te je moeilijk te binden (bindings- en/of verlatingsangst). Je herkent je misschien in de dynamiek dat je mensen aantrekt-afstoot-aantrekt..etc.
Je was er als ieniminie mensje bij aanwezig toen jouw broertje of zusje overleed, en kon geen kant uit om uit deze heftige situatie te vluchten. Deze shock-toestand is nog altijd aanwezig in jouw systeem. Onbewust leef je vanuit de stand dat er zo maar iets afschuwelijks kan gebeuren. Je bent hierdoor hyper alert, en staat altijd aan.
Het plan was om samen met jouw broertje- of zusje op deze wereld te komen. Maar dit lukte alleen jou. Jij hebt het wel gered en hebt de ander niet kunnen redden. Deze machteloosheid draag je met je mee. Je kunt zelfs hebben gedacht dat het jouw schuld is dat jouw tweelinghelft is overleden, waardoor er een continu onbewust schuldgevoel aan je knaagt. Daarnaast ben je (toch) je eigen weg gegaan, wat gevoelens van schaamte met zich mee brengt. Ook boosheid kan aanwezig zijn, over het feit dat je je in de steek gelaten hebt gevoeld. En angst om het alleen te moeten doen.
Misschien herken je ook dat je leeft vanuit de energie ‘voor twee leven' en onbewust altijd op zoek bent naar heelheid en een ziels-verwant. Het is door deze overweldigende ervaring, dat jij een ongelooflijk sterke intuïtie en aanvoelendheid hebt ontwikkeld . Je voelt waarschijnlijk feilloos aan wat er speelt bij een ander en kan snel de vinger op de zere plek leggen.
Hier zou jij je veel meer bewust van mogen zijn, want dit is écht een gave!
Als jij een alleengeboren tweeling/meerling bent, heb je behoefte aan vertrouwen en oprecht contact met anderen. Je wilt daarin onvoorwaardelijk kunnen geven en ontvangen, zonder bang te zijn om verlies te leiden. Als jij een onopgemerkte tweeling bent, dan ben je samen met je broertje of zusje in de baarmoeder van je moeder gestart, zonder dat zij er weet van had. Jij bent je echter terdege bewust geweest dat er nog een broertje of zusje was. Omdat je moeder van niets wist bleef
de erkenning, het contact en de liefde met moeder die specifiek gericht was op de tweede (onopgemerkte) geboren tweeling, uit. Je hebt het gedeelde verdriet over het sterven van je broertje of zusje moeten ontberen, en stond er dus alleen voor. Je werd daarin niet gezien.
Niet gek dus dat je snakt naar liefde en erkenning van de mensen om je heen. Je wilt het volste vertrouwen ervaren in het leven en de mensen waar je aan gehecht bent. En logischerwijs wil je je tot in jouw diepste gewenst en gezien voelen!
1. Ik leef mijn eigen leven, niet dat van een ander.
2. Ik ben creatief en zet dit ten volle in.
3. Ik leef voluit, zonder schuldgevoelens.
4. Ik zorg in eerste instantie goed voor mijzelf.
5. Ik heb een missie!
6. Ik kies ervoor om vol in het leven te staan.
7. Andermans pijn laat ik bij de ander.
Leestip:
Facebook Tip:
De besloten facebookgroep ‘Alleengeboren tweelingen en meerlingen’ waar
mensen hun ervaringen met elkaar delen en elkaar om raad vragen.