Skip to content

Mijn persoonlijke verhaal omtrent Alleengeboren Tweelingen

Na tientallen jaren niet lekker in mijn vel te hebben gezeten, ontdekte ik op 52-jarige leeftijd een Alleengeboren Tweeling te zijn. Daardoor vielen er opeens heel veel kwartjes op zijn plaats. En… er volgde alsnog een intens rouwproces, waarna mijn levensenergie langzaam weer ging stromen. Ik besloot anderen hiermee te willen helpen. En het liefst eerder in hun leven!

Meerdere keren liep ik vast en had ik klachten die onder depressieve klachten of burn-out werden geschaard. Meerdere keren zocht ik hulp. Dat hielp een beetje en voor even, maar het onbestemde gevoel in mij raakte ik niet kwijt.

Ik kreeg last van angst- en paniekaanvallen en sliep al tientallen jaren slecht. Ik werd minimaal zo’n dertig keer per nacht wakker, en stond versleten op. Ik ging naar een slaapcentrum waar men concludeerde dat ik een melatoninetekort had. Ik ging melatonine slikken. Ook dat gaf in het begin verbetering, maar uiteindelijk werden de klachten alleen maar erger. Met de kennis die ik nu heb  weet ik dat deze klachten voor komen bij mensen die een trauma hebben meegemaakt. En een trauma had ik meegemaakt! Ik wist er alleen niets meer van.

Er is mij in dat slaapcentrum wel gevraagd of ik stress ervaarde, maar ik had werkelijk geen idee wat ik op zou moeten noemen, buiten de gebruikelijke momenten van stress in ieders leven. “Was ik dan zo zwak dat die gewone dingen zelfs te veel waren voor mij? Toch maar naar de psycholoog dan!”

 

Maar ook daar kwamen we, naar later bleek, niet tot de kern. Klachten leken even te verminderen om daarna in alle hevigheid terug te keren. Totdat ik eind 2020 tijdens mijn studie tot voetreflextherapeut leerde over het chakra systeem.

Ik had na een beëindigd huwelijk inmiddels een nieuwe relatie waarbij ik enorm geconfronteerd werd met bindingsangst en tegelijkertijd verlatingsangst. Ook op sexueel gebied leverde dit problemen op. Zelfs dusdanig dat ik bij mezelf ging denken dat ik misschien wel ooit misbruikt ben, zonder hier van bewust te zijn. Want wat kon er anders voor dit soort problemen zorgen?!

Tijdens mijn studie leerde ik dat dergelijke problemen verband houden met het eerste en tweede chakra. Er van uitgaande dat er misbruik moest zijn geweest zocht ik op het internet naar een therapeut die ervaring had met sexueel misbruik en het chakrasysteem. Ik vond een energetisch therapeut en ze praktiseerde nog redelijk in de buurt ook. Dus ik raapte mijn moed bij elkaar, want..tsjaa…”wat zou er wel niet tevoorschijn komen?”…, en maakte een afspraak.

Het was enkele maanden verder toen de therapeut mij, tijdens de vierde of vijfde sessie/behandeling, meenam in mijn onderbewuste. Uit het niets voelde ik hoe ik in de baarmoeder afscheid had moeten nemen van een tweelingzusje. Zij stierf rond de 8e-9e week in de zwangerschap. Ik begon hartverscheurend te huilen en schreeuwde dat ik haar zo miste en haar zo graag nog een kus zou willen geven. Het voelen van wat daar was gebeurd maakte dat het ook meteen een overtuigd weten was dat dit echt gebeurd was.

Ik voelde ook heel duidelijk dat ik het in die baarmoeder heel spannend vond om in mijn eentje naar ‘het leven’ te gaan, en voelde mij dus enorm in de steek gelaten door mijn zusje. Dat mijn eerste liefde me zo in de steek had gelaten, had voor een trauma gezorgd dat in mijn onderbewuste lag opgeslagen en onverwerkt was. Door de scheiding en het aangaan van een nieuwe relatie werd dit getriggerd. Met alle lichamelijke en mentale klachten tot gevolg. 

“In mijn lichaamsgeheugen lag opgeslagen dat er ieder moment zomaar iets afschuwelijks kon gebeuren. Ik was in een overlevingsstand terechtgekomen….mijn zenuwstelsel stond op scherp!”

Dat verklaarde waardoor ik ’s nachts niet in een diepe slaap kon komen en zo vaak wakker werd. Mijn angst voor tunnels was opeens ook te verklaren. Immers… je weet niet wat je te wachten staat aan de andere kant van een tunnel. Dit herinnerde mij aan mijn geboorte, waarbij ik door het geboortekanaal moest en niet wist wat me daarna te wachten stond. Ik was bang dat ik het leven in mijn eentje niet aan kon. We zouden dat avontuur immers samen aangaan. Wat voelde ik me in de steek gelaten.

 

Een rouwproces volgde, waarbij boosheid, verdriet en schuldgevoel zich afwisselden en gevoeld werden. Door dit alsnog te voelen en kunnen uitspreken ontstond er ruimte.

Ruimte voor de gedachte dat ik nu niet meer dat hulpeloze kleine mensje ben waar niemand op zat te wachten.
Ruimte om me niet langer schuldig te voelen.
Ruimte om te mogen genieten.
Ruimte om mijn hart weer te openen en te vertrouwen.
Ruimte om te ontdekken wie ik nou eigenlijk zelf ben.
Ruimte voor mijn oorspronkelijke ik.

Ruimte.

Dit zijn slechts enkele kort belichtte gevoelens en gevolgen die bij mij zijn ontstaan na het verliezen van mijn tweelingzusje in de baarmoeder. Ieder mens heeft eigen beschermingsmechanismen om te kunnen overleven na een traumatische gebeurtenis. De dingen die ik opnoem zijn klachten die ook kunnen optreden na andere traumatische gebeurtenissen. Meestal ben je je dan bewust van wat er zich heeft afgespeeld en kun je daar bewust mee aan de slag gaan. Veel Alleengeboren Tweelingen weten helemaal niet dat ze zo’n vroegkinderlijk trauma hebben meegemaakt. Soms omdat het hen niet is verteld, maar soms ook omdat hun moeder niet eens heeft geweten dat er sprake is geweest van een twee- of meerling. 

“Ik draag er graag mijn steentje aan bij om meer bekendheid te geven aan het feit dat het verliezen van een tweelinghelft een oorzaak van post traumatische stressklachten kan zijn, en help anderen graag om te helen van deze impactvolle gebeurtenis. Het liefst zo snel mogelijk na de geboorte!”

Vandaar dat ik me binnen mijn werk als voetreflextherapeut gespecialiseerd heb in de Verbroken Verbinding Massage, waarbij onbewust opgeslagen overweldigende ervaringen in de zwangerschap of rondom de geboorte behandeld kunnen worden. Het verliezen van een twee- of meerlinghelft is er daar eentje van.

Daarnaast heb ik  de opleiding ‘(H)Erken een Alleengeboren Tweeling’ gevolgd.

 

“Dank je wel voor het lezen van mijn persoonlijke verhaal!”

 

 

Keer terug naar de informatie over Alleengeboren Tweelingen